Τα κατάγματα ώμου περιλαμβάνουν:
- Κατάγματα άνω τριτημορίου του βραχιονίου – κεφαλής βραχιονίου
- Κατάγματα της κλείδας
- Κατάγματα της ωμοπλάτης
Κατάγματα άνω τριτημορίου βραχιονίου – κεφαλής βραχιονίου
Σε ποια άτομα εμφανίζονται συνήθως;
Εμφανίζονται συνήθως στο 5% του γενικού πληθυσμού και θεωρούνται το τρίτο σε συχνότητα είδος καταγμάτων, σε άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.
Από τι μπορεί να προκληθεί το κάταγμα άνω τριτημορίου βραχιονίου;
Σε νεαρής ηλικίας άτομα, μπορεί να προκληθεί από κάποια κάκωση υψηλής βίας (π.χ. τροχαίο ατύχημα). Σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα, συνήθως είναι αποτέλεσμα κάποιας μικρής κάκωσης, όπως πτώση στο πάτωμα.
Ποια είναι τα πιθανά συμπτώματα;
- Έντονος πόνος
- Αδυναμία κίνησης του άκρου
- Αιμάτωμα – Οίδημα – Εκχύμωση (μελανιά)
- Παραμόρφωση
- Αιμωδίες (μούδιασμα)
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση του κατάγματος στο άνω τριτημόριο του βραχίονα, επιβεβαιώνεται από τον ιατρό με τη βοήθεια απλών ακτινογραφιών, οι οποίες βοηθούν στη διάγνωση του τύπου του κατάγματος. Εν συνεχεία, σε ο ιατρός καταφεύγει στην αξονική τομογραφία, στις περιπτώσεις στις οποίες χρειάζεται παραπάνω πληροφορίες για τον τύπο, το είδος και τη θεραπεία του κατάγματος. Με βάση τα ευρήματα της ακτινογραφίας ή της αξονικής τομογραφίας, ο εξειδικευμένος ιατρός προτείνει τον σωστό τρόπο αντιμετώπιση του προβλήματος.
Πώς αντιμετωπίζεται;
Μη χειρουργική (συντηρητική) θεραπεία
Η μη χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται συνήθως στις περιπτώσεις στις οποίες το κάταγμα είναι μη παρεκτοπισμένο. Η συγκεκριμένη θεραπεία περιλαμβάνει:
- Ανάρτηση του ώμου για 4 – 5 εβδομάδες
- Αναλγητική φαρμακευτική αγωγή
- Παγοθεραπεία
- Φυσιοθεραπεία
Χειρουργική θεραπεία
Η συγκεκριμένη θεραπεία εφαρμόζεται στις περιπτώσεις στις οποίες το κάταγμα είναι παρεκτοπισμένο. Επιπλέον, η χειρoυργική θεραπεία περιλαμβάνει:
- Εσωτερική οστεοσύνθεση
- Ενδομυελική ήλωση
- Ημιαρθροπλαστική ώμου
- Ανάστροφη αρθροπλαστική ώμου
Η σωστή διάγνωση και ο σχεδιασμός της θεραπείας αναλόγως της ηλικίας, των συνηθειών και των προσδοκιών του ασθενούς είναι το πρώτο και σημαντικότερο βήμα για την επιτυχή έκβαση, με όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και πλήρη αποκατάσταση του ασθενούς. Δεν είναι λίγες η φορές όπου μία λανθασμένη αρχική επιλογή θεραπείας καθυστερεί την αποκατάσταση, ταλαιπωρεί και απογοητεύει τον ασθενή.
Κατάγματα Κλείδας
Το κάταγμα στην περιοχή της κλείδας προκαλείται συνήθως από απευθείας χτύπημα στη συγκεκριμένη περιοχή. Επιπλέον, μπορεί να προκληθούν μετά από πτώση με το χέρι σε έκταση ή με πτώση με το πλάι (πάνω στον ώμο). Πρόκειται για κατάγματα που βλέπουμε συνήθως σε νέα και δραστήρια άτομα κατά κύριο λόγω κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων ή σε τροχαία ατυχήματα
Ποιοι είναι οι τύποι των καταγμάτων κλείδας;
Τα κατάγματα κλείδας κατηγοριοποιούνται κυρίως βάσει της θέσης τους. Έτσι έχουμε τα:
- Κατάγματα έξω τριτημορίου
- Κατάγματα μέσου τριτημορίου (τα συχνότερα 75 – 80%)
- Κατάγματα έσω τριτημορίου
Ποια είναι τα συμπτώματα;
- Έντονος πόνος
- Αιμάτωμα – Οίδημα – Εκχύμωση (μελανιά)
- Παραμόρφωση, διόγκωση ή ασυμμετρία του ώμου (σε κάποιες περιπτώσεις)
Ποιες οι θεραπείες των καταγμάτων της κλείδας και σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται η κάθε θεραπεία;
Η παραπάνω ταξινόμηση σε συνδυασμό με το βαθμό παρεκτόπισης των οστικών τμημάτων και τις συνοδές κακώσεις των μαλακών μορίων καθορίζει την εκάστοτε θεραπεία. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να γίνεται σωστή διάγνωση αφού τα κατάγματα της κλείδας διαφέρουν πολύ μεταξύ τους ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης και ως προς την πρόγνωση. Σε γενικές γραμμές λοιπόν:
- Μη χειρουργική θεραπεία
– Κατάγματα που δεν εμφανίζουν μεγάλη παρεκτόπιση ή συντριβή
- Χειρουργική θεραπεία
– Παρεκτοπισμένα κατάγματα
– Ανοιχτά κατάγματα
– Συντριπτικά κατάγματα
– Κατάγματα στο περιφερειακό άκρο της κλείδας που είναι πιθανό να επηρεάσουν την ακρωμιοκλειδική άρθρωση
Ποια είναι η μετεγχειρητική πορεία που ακολουθείται;
Συνήθως χρειάζονται 4 εβδομάδες για να επιτραπούν στο άτομο οι ενεργητικές κινήσεις του βραχίονα. Πολύ σύντομα μετά το χειρουργείο, σε συνεργασία με τον φυσιοθεραπευτή, ο χειρουργός θα προτείνει τις κατάλληλες ασκήσεις για την αποκατάσταση του προβλήματος. Μετά το πέρασμα των 4 αυτών εβδομάδων και αν ο ιατρός κρίνει ότι η ανάρρωση του ασθενή προοδεύει, θα επιτραπεί η χρήση του άκρου για τις καθημερινές δραστηριότητες (π.χ. οδήγηση).
Κατάγματα ωμοπλάτης
Το συγκεκριμένο είδος κατάγματος είναι αρκετά σπάνιο. Συγκεκριμένα, η ωμοπλάτη περιβάλλεται από πολλούς διαφορετικούς μυς, είναι προστατευμένο, και αρκετά ισχυρό οστό. Επομένως κάταγμα στην ωμοπλάτη μπορεί να προκληθεί μόνο αν ασκηθεί μεγάλη και άμεση βία στη συγκεκριμένη περιοχή, συνήθως μετά από βαριά τροχαία ατυχήματα και τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από αλλες βαρύτερες κακώσεις.
Σε πρώτη φάση λοιπόν αφορά περισσότερο κάποιο κέντρο τραύματος το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις συνοδές βαρύτερες κακώσεις και λιγότερο τον χειρουργό ώμου. Σε λίγες περιπτώσεις μεμονομένων καταγμάτων της ωμοπλάτης αναλαμβάνει ο χειρουργός ώμου για την σωστή διάγνωση και τον σχεδιασμό της εξατομεικευμένης θεραπείας.
Ποια είναι η κλινική εικόνα ενός κατάγματος ωμοπλάτης;
- Τοπική ευαισθησία
- Επώδυνες κινήσεις του ώμου
- Οίδημα των μαλακών μορίων γύρω από την ωμοπλάτη
- Εκχυμώσεις δέρματος γύρω από την ωμοπλάτη
- Αστάθεια – εξάρθρημα ώμου (από πιθανό κάταγμα ωμογλήνης)
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Η διάγνωση γίνεται με ακτινογραφίες και αξονική τομογραφία οι οποίες καθορίζουν τον τύπο του κατάγματος και που ακριβώς βρίσκεται.
Ποια είναι η θεραπεία;
Αναλόγως του τύπου του κατάγματος η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική (αρκεί η επίδεση του άνω άκρου πάνω στο θώρακα ή ανάρτηση για 2-3 εβδομάδες) ή χειρουργική για αποκατάσταση και σταθεροποίηση των κατεαγόντων παρεκτοπισμένων τμημάτων.
Ακολουθούν αποτελέσματα χειρουργικής αντιμετώπισης περιστατικών καταγμάτων ώμου από τον εξειδικευμένο ορθοπαιδικό Γεώργιο Φλεβαράκη.
Συντριπτικό κάταγμα κεφαλής βραχιονίου σε νέο ασθενή, στον οποίο έγινε προσπάθεια να διασωθεί η κεφαλή. Το περιστατικό αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με εσωτερική οστεοσύνθεση.
Συνήθεις περιπτώσεις καταγμάτων κεφαλής βραχιονίου, οι οποίες αντιμετωπίστηκαν με εσωτερική οστεοσύνθεση.
Συντριπτικό κάταγμα κεφαλής βραχιονίου με split αρθρικής επιφάνειας σε ηλικιωμένο ασθενή με οστεοπόρωση, το οποίο αντιμετωπίστηκε επιτυχώς με ανάστροφη αρθροπλαστική.
Hλικιωμένη ασθενής με ψευδάρθρωση κατάγματος άνω τριτημορίου βραχιονίου με ανεπάρκεια στροφικού πετάλου, το οποίο αντιμετωπίστηκε με ανάστροφη αρθροπλαστική.
