Τι ονομάζουμε ώμο του ρίπτη;
Ο ώμος του ρίπτη αφορά στις ανατομικές δομές, οι οποίες είναι υπεύθυνες για τη σταθερότητα της άρθρωσης. Ανάλογα με τον τραυματισμό, εμφανίζονται και τα συμπτώματα της εκάστοτε πάθησης. Πιο συγκεκριμένα, οι κύριες ανατομικές δομές που αφορούν στην παθολογία του ώμου του ρίπτη είναι ο επιχείλιος χόνδρος, η μακρά κεφαλή του δικεφάλου, ο αρθρικός θύλακος, καθώς και οι τένοντες του στροφικού πετάλου. Παρόλο που η κάκωση για κάθε μια από τις παραπάνω δομές αφορά σε συγκεκριμένη πάθηση, αρκετές φορές, η συμπτωματολογία που αναφέρει ο ασθενής θυμίζει συνδυασμό διαφορετικών παθολογικών καταστάσεων. ‘Έτσι, το σύνολο των ευρημάτων αυτών, ονομάζονται “ώμος του ρίπτη”, με σκοπό την εύκολη επικοινωνία όσων ασχολούνται με τη φροντίδα αυτών των ασθενών. Παρά το γεγονός ότι οι ρίψεις αφορούν μικρό αριθμό αθλημάτων, οι αθλητές αποτελούν ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών που καταφεύγουν στον ορθοπαιδικό χειρουργό για την αντιμετώπιση της πάθησης.
Ποια είναι τα αίτια του ώμου του ρίπτη;
Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο ώμος του ρίπτη εντάσσεται στα σύνδρομα υπέρχρησης του ώμου, εξαιτίας της υπερβολικά έντονης λειτουργίας της ωμικής ζώνης κατά τη διάρκεια της άθλησης. Συγκεκριμένα, η ρίψη αποτελείται από 5 φάσεις. Στις φάσεις 3 και 5 ο ώμος φορτίζεται υπερβολικά και τότε δημιουργούνται προβλήματα σε συγκεκριμένες δομές της άρθρωσης. Για παράδειγμα όταν μία δομή γίνεται αδύναμη και χαλαρη λόγω επαναλαμβανόμενων φορτίσεων, κάποια άλλη αναλαμβάνει να αναπληρώσει. Το αποτέλεσμα είναι μια ανισορροπία στα μαλακά μόρια και κατα συνέπεια στην εμβιομηχανική της άρθρωσης με άμεσο αποτέλεσμα πόνο, αστάθεια, κακή λειτουργία και τραυματισμούς.
Πώς αντιμετωπίζεται ο ώμος του ρίπτη;
Η εμπεριστατωμένη διάγνωση του προβλήματος, αποτελεί πάντοτε το “κλειδί” για μια σωστή, επιτυχημένη και οριστική θεραπεία.
Η αντιμετώπιση του ώμου του ρίπτη θα λέγαμε ότι είναι συνδυαστική. Η λεπτομερής ανάλυση του ιατρικού ιστορικού, η λεπτομερής κλινική και απεικονιστική εξέταση του ώμου, καθώς και η αδιάληπτη ανάλυση της τεχνικής ρίψης, αποτελούν κύριους παράγοντες που διαμορφώνουν το πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η θεραπεία.
Συντηρητική θεραπεία:
Η συντηρητική αντιμετώπιση στοχεύει στη βελτίωση της τεχνικής της ρίψης, καθώς και του νευρομυικού συντονισμού, αλλά και στη άμεση επιστροφή του ασθενούς στις αθλητικές του υποχρεώσεις. Συγκεκριμένα, με εξειδικευμένα προγράμματα φυσικοθεραπείας, είναι εφικτό να προληφθεί η περαιτέρω εξέλιξη του προβλήματος. Επιπλέον, η αλλαγή του τρόπου προπόνησης και η βελτίωση της τεχνικής κατά την προπόνηση, είναι σημαντικοί παράγοντες για την πρόληψη της έκτασης του προβλήματος.
Χειρουργική θεραπεία:
Σε περίπτωση που η συντηρητική θεραπεία δεν φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα, τότε ενδείκνυται η χειρουργική αντιμετώπιση με σκοπό την οριστική επίλυση του προβλήματος. Η απόφαση για τη χειρουργική επέμβαση, λαμβάνεται ύστερα από διεξοδική ενημέρωση του ασθενούς, με σκοπό να γνωρίζει τις προσδοκίες που πρέπει να αναμένει από την επέμβαση, το είδος της μετεγχειρητικής αποκατάστασης, καθώς και το απαιτούμενο χρονικό διάστημα επιστροφής στον αγωνιστικό χώρο. Η επέμβαση που πραγματοποιείται είναι η αρθροσκόπηση ώμου, η οποία αποτελεί την λύση για κάθε πιθανή βλάβη της άρθρωσης του ώμου.