Τι είναι το ωλένιο νεύρο και πώς προκαλείται η ωλένια νευρίτιδα;
Το ωλένιο νεύρο είναι υπεύθυνο για την κίνηση ορισμένων μικρών μυών του χεριού – λεπτές κινήσεις – καθώς και για την αίσθηση της αφής στο 4ο και 5ο δάκτυλο. Η ιδιαιτερότητα του είναι ότι περνώντας από την έσω και πίσω επιφάνεια του αγκώνα βρίσκεται σχετικά επιφανειακά καλυπτόμενο μόνο από έναν μαλακό ιστό που σχηματίζει ένα τούνελ (cubital tunnel). Στο σημείο αυτό, το νεύρο είναι δυνατόν να πιεστεί, να ερεθιστεί και να προκαλεί επίμονα προβλήματα τόσο στον αγκώνα όσο και στο χέρι – αρχικά περίεργη αίσθηση νυγμού καρφίτσας, ηλεκτρικές ώσεις, πόνο, μειωμένο αίσθημα αφής στα δάχτυλα, μούδιασμα και αν εξελιχθεί αδυναμία στους μύες του χεριού. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται ωλένια νευρίτιδα.
Ποια είναι τα συμπτώματα της ωλένιας νευρίτιδας;
Το βασικό σύμπτωμα της πάθησης είναι ο έντονος πόνος και το μούδιασμα, υπό τη μορφή μίας συνεχούς ενόχλησης, κυρίως όταν ο πάσχοντας λυγίζει τον αγκώνα του, καθώς και στο μικρό δάκτυλο και τον παράμεσο.
Ποια άτομα πλήττει η πάθηση;
Η συγκεκριμένη πάθηση εμφανίζεται κυρίως σε άτομα που ασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες, με δακτυλογραφική εργασία (ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η συχνότητα της ωλένιας νευρίτιδας αγγίζει το 1% του γενικού πληθυσμού, ενώ σε άτομα που εργάζονται κρατώντας σταθερά εργαλεία με κλειστούς τους αγκώνες φθάνει έως και 12%, ενώ σε παχύσαρκα άτομα αγγίζει έως και το 16%. Επιπλέον, επιρρεπή στην συγκεκριμένη πάθηση είναι τα άτομα που έχουν ιστορικό κατάγματος στον αγκώνα.
Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση;
Εκτός από τα παραπάνω συμπτώματα (μουδιάσματα, πόνος) και τις πιθανές ατροφίες των μυών, η διάγνωση επιβεβαιώνεται με το τεστ κάμψης του αγκώνα, το οποίο επιτείνει τα συμπτώματα που εμφανίζει ο πάσχοντας. Επιπλέον, η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται και με ηλεκτρομυογράφημα, το οποίο όμως για να βγει θετικό πρέπει η πάθηση να βρίσκεται ήδη σε βαριά μορφή. Σε σπάνιες περιπτώσεις, η ακτινογραφία δείχνει κάποιο παλαιό κάταγμα ή αρθρίτιδα που μπορεί να επηρέασε τον ασθενή και τον οδήγησε στην ωλένια νευρίτιδα.
Πώς θεραπεύεται η πάθηση;
Η πάθηση αντιμετωπίζεται είτε συντηρητικά, είτε με χειρουργική επέμβαση. Συγκεκριμένα:
- Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει ξεκούραση, νάρθηκες, διόρθωση της λάθος στάσης του αγκώνα, χορήγηση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, πρόγραμμα φυσικοθεραπειών, Η θεραπεία αυτή βοηθάει στην προσωρινή ανακούφιση από τα συμπτώματα και υποχώρηση αυτών, χωρίς όμως να γιατρεύεται οριστικά η πάθηση.
- Σε επίμονες καταστάσεις, προτείνεται η χειρουργική αποσυμπίεση του νεύρου, η οποία είναι μια γρήγορη και ασφαλής επέμβαση κάτι σαν το γνωστό σε όλους σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Ωστόσο τα αποτελέσματα της επέμβασης δεν είναι άμεσα αφού πρέπει να δοθεί χρόνος στο νεύρο να αποκατασταθεί. Η επιστροφή σε όλες τις δραστηριότητες γίνεται συνήθως μετά τη δεύτερη μετεγχειρητιική εβδομάδα. Περίπου 3 μήνες μετά το τέλος της επέμβασης τα συμπτώματα έχουν βελτιωθεί ενώ υπάρχει περίπτωση η βελτίωση να συνεχιστεί έως και τους 9 -12 μήνες μετεγχειρητικά. Η αποσυμπίεση είναι ένα χειρουργείο που επί κατάλληλων ενδείξεων πρέπει να γίνεται ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω μη αναστρέψιμη βλάβη στο ωλένιο νεύρο.
Η σωστή μετεγχειρητική αγωγή συνιστά σχετική ακινητοποίηση για λίγες ημέρες που σύντομα ακολουθείται από φυσικοθεραπείες με σκοπό την ενδυνάμωση του αγκώνα.
